پس از آن‏كه در قرن پانزدهم و شانزدهم، پرتغالي‏ها و انگليسي‏ها به سواحل نيجريه راه يافتند، آن را به يكي از مهم‏ترين مراكز تجاري برده تبديل كردند. در اواخر قرن نوزدهم، استعمار بريتانيا، اين كشور را به تصرف خود درآورد و در سال 1914 با الحاق دو تحت الحمايه خود يعني نيجريه شمالي و جنوبي، مستعمره نيجريه را ايجاد كرد. نيجريه در سال 1954م داراي خودمختاري و عضو جامعه كشورهاي مشترك المنافع شد. در سال 1960 نيز مردم اين كشور با شركت در يك همه پرسي، ايجاد يك حكومت فرمانداري كل فدرال، مستقل از بريتانيا را تأييد كردند و بدين صورت، نيجريه به استقلال رسيد. تا اينكه حكومت نيجريه در سال 1963م تبديل به جمهوري شد. كشور نيجريه با بيش از 923 هزار كيلومتر مربع مساحت در غرب افريقا در كنار خليج گينه و در همسايگي كشورهاي نيجر، بنين و كامرون واقع شده است. جمعيت آن در حدود 112 ميليون نفر است كه 43% آن را مسلمانان تشكيل مي‏دهند و بقيه پيرو آيين مسيحيت هستند. پيش‏بيني شده است كه جمعيت اين كشور تا سال 2020م از مرز 187 ميليون نفر نيز فراتر رود. پايتخت نيجريه، آبوجا نام دارد و شهرهاي مهم آن ايبادان، لاگوس و كانو است. واحد پول اين كشور افريقايى، نايرا و زبان رسمي آن انگليسي است. اكثريت قريب به اتفاق سكنه نيجريه در اول اكتبر 1960م از نژاد سياه هستند و خط رسميت دارد. نيجريه يك كشور قبيله‏اي است و بيش از 250 قبيله در نقاط مختلف اين كشور، تقريباً به طور مستقل زندگي مي‏كنند. نظام سياسي نيجريه جمهوري فدرال است ولي از بدو استقلال نيجريه به اين طرف، غالباً رژيم‏هاي نظامي بر اين كشور حكومت كرده‏اند. نيجريه يكي از كشورهاي صادر كننده نفت بوده و به واسطه درآمد حاصل از فروش نفت، از كشورهاي بالنسبه ثروت‏مند افريقا به شمار مي‏آيد.